Algemene discussie

[Johan]

Hoe ontkomen we aan het globalisme?

Door Jonathan van Tongeren

Om de vraag hoe we kunnen ontkomen aan het globalisme te beantwoorden is het van belang om een helder begrip te hebben van wat globalisering en globalisme zijn. Alleen zo kunnen we ook helder gedefinieerde en realistische alternatieven formuleren.

De termen globalisering en globalisme zijn in de tweede helft van de twintigste eeuw opgekomen en houden ons aan het begin van de eenentwintigste alleen maar meer bezig. Je zou echter kunnen zeggen dat een van de eerste stadia van de globalisering zich al aan het eind van de vijftiende eeuw voltrok met de ontdekking van Amerika.

Van transcontinentale naar intercontinentale handel

De ontdekking van Amerika vond zoals bekend per ongeluk plaats, doordat Christoffel Columbus op zoek was naar een alternatieve route naar Azië, namelijk via het westen. Men wist immers dat de aarde een bol was, oftewel een globus. Het eerste stadium van de globalisering was dan ook de realisatie dat men zich op een globus bevond. Een volgende stadium was de effectieve poging om van deze wetenschap gebruik te maken in een poging de wereldoceaan over te steken naar Azië. Tot dan toe hadden Portugese zeevaarders geprobeerd om rond Afrika naar Azië te varen, maar steeds met de kust in zicht. Dit alles werd aangedreven door de Ottomaanse verovering van Constantinopel en de disruptie van de Zijderoutes die dit met zich meebracht.

Interlokaal

Tot dan toe waren de zijde, kruiden, specerijen en allerlei andere goederen immers via deze route van Azië via het Midden-Oosten naar Europa en vice versa verhandeld. Het kenmerkende van deze route was dat de handel steeds in etappes verliep. Anders dan in de hedendaagse intercontinentale handel over zee, waarin schepen zich bijvoorbeeld vanuit Oost-Azië naar Rotterdam begeven om daar hun gehele vracht te lossen, werd de transcontinentale handel van die tijd gekenmerkt door een zekere verdeling in etappes. Goederen gingen van de ene stad naar de andere, waarbij een deel van de goederen geruild werd voor andere goederen, goederen tijdelijk opgeslagen werden, goederen verder verfraaid werden om doorverhandeld te worden enzovoort.

Voorwaarde voor de globalisering

Deze ‘stapeling’ die in de transcontinentale handel voor de hand lag, ligt in de intercontinentale handel veel minder voor de hand, om de simpele reden dat men bij het oversteken van de oceaan niet of veel minder tussenstations tegenkomt. We zien hier dus dat de intercontinentale handel en het toenemende belang daarvan een voorwaarde zijn voor de globalisering. Verder zien we dat deze intercontinentale handel niet het (inter)lokale karakter van de oude transcontinentale handel heeft. Goederen (en later ook diensten) gaan ‘in één ruk’ van de ene kant van de wereld naar de andere, waar ze voorheen over meerdere schijven gingen. Dit is een belangrijk element in de beleving van de globalisering, met steekwoorden als vervreemding, ontworteling en kosmopolitisme.

De opkomst van Amerika

Uit de ontdekkingsreizen komt vervolgens de kolonisatie voort. Een aantal kolonies in Noord-Amerika verzelfstandigen zich als Verenigde Staten van Amerika en dit land zal uitgroeien tot een grootmacht. Het wordt zelfs een dermate sterke grootmacht dat het sterk genoeg is om voormalige kolonisatoren als Spanje en Engeland de wacht aan te zeggen en uit diverse gebieden te verdringen. Door aan de Eerste Wereldoorlog deel te nemen, verlengen de Amerikanen dit conflict in Europa met desastreuze gevolgen voor de Europese wereldmachten. Hier wordt de weg ingezet naar de wereldhegemonie van de VS. Met markeringspunten als het loslaten van de goudstandaard, de afspraken van Bretton Woods en het uiteindelijk weer loslaten daarvan.

Er is eerst nog een interludium in de vorm van de Koude Oorlog, waarin het continent Europa twee hegemonen kent. Het oosten valt onder de hegemonie van de Sovjet-Unie en het westen onder de hegemonie van de VS. Na de Koude Oorlog blijven de Verenigde Staten dan als enige supermacht over. De culturele, economische, politieke en militaire hegemonie van de VS doen zich nu wereldwijd gelden.

Trans-Atlantische dispositie

West-Europa en later ook Midden- en delen van Oost-Europa zijn in de twintigste en eenentwintigste eeuw steeds verder verstrikt geraakt in het globalisme, door een trans-Atlantische dispositie die al ouder is. We kunnen dan ook niet aan het globalisme ontkomen, zonder deze trans-Atlantische dispositie te adresseren. Het globalisme zoals we dat vandaag de dag kennen, bestaat in de mondiale hegemonie van de Verenigde Staten, niet alleen op militair, maar ook op politiek, economisch en cultureel gebied.

Het is dan ook problematisch als krachten in Europa die verbaal tegen het globalisme ageren tegelijk hun hoop vestigen op krachten in Amerika. Er kan dan wel een president in het Witte Huis zetelen die op bepaalde punten sympathie wekt bij critici van het globalisme, ondertussen staat hiermee de Amerikaanse wereldhegemonie niet ter discussie.

Nationale soevereiniteit

Daar komt bij dat voor een wereldmacht als de Verenigde Staten een beperkte terugtrekking op de eigen ‘natiestaat’ wellicht nog reëel is. Nationalisten in diverse Europese landen kunnen daarentegen wel ronkende retoriek over nationale soevereiniteit bezigen, maar moeten nog maar zien of hun eigen natiestaat wel genoeg gewicht in de schaal legt om ook effectief en niet slechts formeel over nationale soevereiniteit te beschikken. Ook wanneer een natiestaat de Europese Unie verlaat, beschikt hij niet zonder meer over effectieve soevereiniteit.

Concrete alternatieven

Voor Europese, rechtse, antiglobalistische krachten is het kortom van belang na te denken over concrete en realiseerbare alternatieven voor het globalisme oftewel voor de Amerikaanse wereldhegemonie. We moeten inzien dat we niet tegelijk aan het globalisme kunnen ontsnappen en een trans-Atlantische dispositie handhaven. Europa of een individuele Europese natiestaat ontkomt niet aan het globalisme, zonder te ontsnappen aan de Amerikaanse hegemonie. En men ontkomt niet aan de ene hegemonie zonder die te vervangen door een ander. Een vacuüm kan in dezen niet bestaan of hooguit tijdelijk in een anarchische situatie. Een zwakke natiestaat belandt uiteindelijk altijd in de invloedssfeer van deze of gene wereldmacht. De vraag die we ons dus moeten stellen, is wie de hegemoon moet zijn in Europa: Frankrijk, Duitsland, Rusland of een vorm van Europese eenheid waarin de makken van de een gecorrigeerd worden door de ander en vice versa?

Continentalisme

Breken met het globalisme betekent breken met het Atlanticisme, dus breken met Amerika. Het alternatief is een Europees continentalisme, waar Rusland sowieso een rol in zal moeten spelen. Hoewel het niet eenvoudig zal zijn onder de koepel van Amerikaanse bevoogding uit te komen, zal een hernieuwde continentale dispositie van Europa ook grote kansen scheppen. Kansen voor vruchtbare samenwerking met Rusland, maar ook voor pragmatische economische betrekkingen met China, die in ieders voordeel kunnen zijn. En wat ligt meer voor de hand dan een soort Monroe-doctrine voor het oostelijk halfrond? Als de VS zich onthouden van militaire interventies en regime changes in het Midden-Oosten en in Afrika, schept dat betere voorwaarden voor stabiliteit in die regio’s. Zo kunnen landen in die delen van de wereld in de eerste plaats belangrijke handelspartners voor Europa worden, in plaats van leveranciers van immigranten.

Foeteren op de globalisering en het globalisme, over de immigratieproblemen en ‘de islam’, over die gekke Amerikaanse liberals met hun identity politics, het is allemaal begrijpelijk, maar het schiet ook tekort. Het blijft aan de oppervlakte. Het is hard nodig dat we serieus gaan nadenken over alternatieven voor de McWorld. Er is moed en doortastendheid voor nodig om in ons denken los te komen van de Amerikanismen waarmee we opgegroeid en vertrouwd zijn, maar dit is wel nodig om werkelijk te kunnen ontkomen aan het globalisme.

http://www.novini.nl/hoe-ontkomen-we...et-globalisme/

[Johan]

Wat zijn de motieven van radicaal- en extreemrechtse activisten?



Voor het eerst in 20 jaar is er uitgebreid onderzoek gedaan naar de motieven van radicaal- en extreemrechtse activisten. Door Nikki Sterkenburg, en die komt daarover vertellen. Wie zijn de mensen die dat gedachtegoed uitdragen en waarom zijn ze actief? Spraakmaker Marco Zannoni, directeur van Instituut voor Veiligheids- en Crisismanagement adviseert overheden hoe ze hier mee om moeten gaan.

https://www.nporadio1.nl/spraakmaker...tse-activisten

[Johan]

Frans Timmermans, de sloper van Europa.

Frans Timmermans wil een Europese Unie, maar hij heeft alles gedaan dat ideaal te weerstreven. Hij heeft te beginnen met zijn leugen over de gevonden en zogenaamd door Russische separatisten weggegooide knuffeldieren, gevonden bij het wrak van de MH-17, de neerstorting ervan Rusland en haar regering verweten., ten overstaan van de Verenigde Naties. Tegen dit Europese land heeft hij de F-35 bommenwerper met nucleaire capaciteiten door zijn PvdA, de regering en het parlement naar de NAVO gevlogen. Maar nog erger, hij bejubelt de multikulti maatschappij, roemt Rotterdam als bewijs van het succes ervan (Sic!), verzwijgt de gevaren van de mohammedaanse demografische veroveringstrategie en de onverenigbaarheid van de koranische, hadithisch, sharia-beklonken normen, waarden en levensstijl met die van de Europeanen. Zie hierover mijn video-gesprek met wijlen Guillaume Faye en de aan hem gewijde necrologieën op de thuispagina hieronder. Hij is de grote promotor EN ONTKENNER van het gigantische volksvervangingsproject, waardoor Europese volken bij gebrek aan natalistisch beleid ter schraging van op zijn minst hun vervangvruchtbaarheid d.m.v. massa-immigratie uit AFRIKA EN HET MIDDEN-OOSTEN worden gedecimeerd. Met de ondergang van de Europese volken zal ook de Europese beschaving verdwijnen. Timmermans heeft Europa’s doodkist getimmerd.

Frans Timmermans: gedachtengoed 'idioot' Baudet kan tot geweld leiden!

Frans Timmermans: gedachtengoed 'idioot' Baudet kan tot geweld leiden!

http://alfredvierling.com/?p=5222

[Bertus]

Vreselijke man; een schande voor Nederland.

[Werner H]

Originally Posted by Bertus

Vreselijke man; een schande voor Nederland.

Mijn gedachte Bertus, en landverrader erbij.

[Johan]

Het persoonlijk leven is dood: Lang leve het volk!

Het persoonlijk leven is, of zou eigenlijk moeten zijn, dood. Dood omdat het ware doel van onze individuele levens is om ons volk vooruit te helpen: om onze plicht richting naar ons volk te doen.

Het is deze plicht welke ons defineert, als menselijke wezens. Wanneer we deze plicht negeren, en ons enkel bezig houden met onze eigen problemen, ons eigen comfort, ons eigen geluk en ons eigen welzijn, zijn we in wezen niet werkelijk menselijk. In plaats daarvan gedragen we ons als onontwikkelde kinderen, welke nog moeten opgroeien om te denken, handelen en zich te gedragen als ontwikkelde mensen.

Dat wil zeggen, onze eigen persoonlijke zorgen, geluk, comfort en zelfs welzijn zouden niet tot onze prioriteiten moeten behoren. Onze prioriteit in het leven zou moeten liggen bij onze plicht, om als denkende mens de wil te hebben om aan onszelf te werken en bij te dragen aan de positieve weg van evolutie der de natuur, de evolutie van al het leven.

Wij hebben ons ontwikkeld tot menselijke wezens door de natuur, zodat wij dit kunnen doen: zodat wij bewust kunnen zijn van onze plicht, en hiernaar kunnen handelen. Daar ons volk, en onze cultuur, een levende essentie is, een creatie van de natuur. Evenals wij levende wezens zijn, een creatie zijn, welke afhankelijk is van de natuur.

De vreselijke, verdoemende waarheid over de samenlevingen van het westen, is dat deze samenlevingen men aanmoedigen, en zelfs vaak eist van het volk om niet op te groeien. Deze samenlevingen moedigen ons actief aan om egoistisch te zijn, om ons bezig te houden met ons eigen comfort. Zo zijn ze ook aktief bezig met het ontmoedigen van het volk, van het handelen naar de nobele plicht richting het volk. Vanzelfsprekend trachten deze samenlevingen te voorkomen dat wij de waarheid over onszelf leren, evenals de kennis van onze cultuur, volks erfgoed, tradities en manier van leven.

De vreselijke, verdoemde waarheid van onze tijd, is dat de meeste mensen niet opgegroeid zijn, en nooit zullen opgroeien als menselijke wezens. Ze zullen hen gehele levens als onontwikkelde kinderen in volwassen lichamen doorbrengen, nooit de kennis bijgebracht hoe met waardigheid te handelen, nooit te hebben geleerd over eer en hoe controle te hebben over de eigen tantrums, de eigen persoonlijke wensen, en nooit een perspectief ontwikkeld dat verder gaat dan de eigen levens, en dat van de directe familie.

Alle samenlevingen van het westen, met haar kapitalistische consumatie ethos, haar verwaarlozing van eer en hun disrespect voor het leven culturen, zweren samen om mensen als onontwikkelde kinderen te houden.

Aldus hebben we misselijkmakende televisie programmas waarin mensen hen zogenaamde persoonlijke problemen bespreken, waar ze zeuren en jammeren op een oneervolle manier, en ze te koop staan met het weinige, of de volledig ontbrekende, zelfcontrolle, en weinig of geen eer en nobelheid laten zien. Aldus hebben we misselijkmakende films, televisie programmas, radio programmas, boeken en voorstellingen, over het persoonlijke leven van individuen en hen zelf toegeeflijk, onwaardig, meestal immoreel leven. Met personen welke hun levenspartners verraden, elkaar, geweld, intimidatie, vrees, en manipulatie gebruiken om hun bescheiden meestal seksuele of materialistische doelstellingen en wensen te bereiken.

Zo hebben we mensen welke werken aan, of een criminaliteit began. Dag op dag, week op week, maand op maand en jaar op jaar, om materialistische comfort en meer materialistische goederen voor zichzelf, of maximaal voor hen directe familie vergaren. Zonder veel of zonder enige rekening te houden met de eigen cultuur, traditie en manieren van leven van hen voorouders, naar de gezondheid van het thuisland of rekening houden met het feit dat ze zelf een levende link zijn tussen het verleden van het eigen volk, en de toekomst hiervan.

Het perspectief van de meerderheid van de mensen in de westerse samenlevingen is dat van de eigen levens, soms dat van hen kinderen, en als er een aantal mensen zorgen hebben verder dan dit, gaat dit vrijwel zonder uitzondering over abstracte, levenloze, politieke en sociale gedachtegangen welke totaal gescheiden zijn van, en altijd schadelijk voor de werkelijke, levende cultuur en de landen waar deze cultuur blijft stilstaan, of waar het ooit leefde en is ontsprongen.

Want de realiteit is, dat onze individuele levens geen enkele betekenis hebben tot ons volk, tot onze cultuur of de tradities en levenswijze van onze voorouders. Ons eigenlijk doel, als individuen, is om de gezondheid, de overleving te verzekeren van het leven, welke ons volk, onze cultuur is, want wij in waarheid slechts een samenhang, een levende verbinding tussen het verleden van ons volk en zijn toekomst zijn, en de gezondheid, het welzijn, de eigenlijke toekomst van onze mensen hangt van ons af: op wat wij, of wat wij niet voor onze ons volk doen.

Om ons volk te helpen, ons menselijk lot te vervullen, ons doel, tot onze menselijke plicht, is om de kennis te hebben van ons volk: om te weten waar wij behoren; om een waar gevoel van identiteit en behoren te hebben; om de ware betekenis te kennen van het doel dat onze levens overtreft. Dat wil zeggen, het hebben van een perspecitief voor ons volk: met ons als nexus, een levende samenhang, tussen het verleden en de toekomst van de natuur, van al het levende.

Onze plicht, onze verantwoordelijkheid als menselijke wezens, is ons volk te kennen door de tradities en de manier van leven van onze voorouders. Door de kennis van onze cultuur, en het identificeren hiermee, kunnen we haar welzijn veiligstellen, haar bestaan, zodat we kunnen bijdragen aan onze cultuur, en het hierbij de mogelijkheid bieden, en de natuur, om verder te evolueren.